Unang Koleksyon ng mga Talumpati

Talumpati tungkol sa kakayanan ng Tubig

 "Ang kakayanan ng tubig"

ni: Wences Relado

Magandang araw sa imyong lahat. Ako nga pala si wences riane relado isang mananaliksik galling sa paaralang Valencia National High School.ang kahalagahan po nang aming generator ay nakakatulung itong makatipid sa bayarin sa koryente,alam naman natin ngayon na mahal na an gating ginagamit na kuryente lalong lalo na sa panahun ngayon na madami na ang gumagamit ng mga elektronikong aparato.ako po at nang aking team ay nakabuo ng generator na ginagamitan ng tubig,madali itong gamitin atmura lang naman ang mga parte nito.Ibabahagi ko to sa inyo upang matulungan kayo sa problema ninyo sa kuryente.

Ang generator kop o ay kumukuha ng kuryente gamit ang tubig na nag sisilbing gamit upang makagawa ng kuryente ang dynamo.Ginagamitan ito ng dynamo,at ibat ibang uri na gawa sa bakal.Maganda itong ilagay sa mga irigasyon sa mga barangay o kayat mga taong nakatira tabi ng kanal.Ang kakaibahan lang nito sa ibang uri ng generator ay mas malakas itong kumuha ng kuryente at kaya pa nitong mapa ilaw ang 2 ilaw na ang boltahe ay 1.5 at iba bang gamit katulad ng telepono,ngunit kinakailangan nito na hindi aabot ng 12volts ang iyong gagamitan ng kuryente dahil hangang 12volts lang ang kaya nito pero kung gusto ninyo palakihin pa pwedi kayung bumili ng dynamo na kaya makagawa ng 100 na boltahe.

Gusto ko lang paalahanin na ang proyektong ito ay dilikado sa mga bata na ang idad ay sampu pa baba,dapat rin kayung mag ingat dahil ito ay kuryente na nakakamatay kinakay langan rin ninyong gumamit ng mga kasuutan na angkop sap ag gawa ng proyektong ito.

Ang layunin ko lang naman ay makatulung sa aking mamamayan, Gusto kung ipamahagi sa inyo ang aking nalalaman sa pagawa ng proyekto na nakakatung sa inyo at sa ating kapaligiran dahil halos 67% sa ating kuryente ay ginagamitan ng fossil fuel sa buong mundo na alam naman natin na hindi ito maganda sa ating kapaligiran,at 16% naman sa mga renewable resources na gamit natin ngayon dito sa Valencia city,13% naman sa nuclear power, at ang natitirang ay 3% sa iba pang mga mapagkukunan.

Kaya ito naming ginawa para mas tangkilikin natin kumuha nang kuryente gamit ang tubig at mga renewable resources, Dahil mas ma inam na mag rescycle kay sa masira an gating mundo diba?alam ko na marami kayong ideya kung paano gumawa ng sarili ninyong generator o iba pang proyekto na mapapakinabangan ng lahat at isa lang ako don na gusto makatulong sa aking mamamayan,kaya tayo na bumuo ng sariling generator.

Talumpati tungkol sa Dota 2

Kabataan, Pag asa ng bayan; Sa Pag Iral ng larong Dota 2

Juked, GG, OM at paminsan mga “trashtalk”.

Iyan ang madalas na ginagamit na mga salita na maririnig sa mga computer shop na makikita sa Pilipinas. Magandang umaga sa inyong lahat ako po pala sa Kyle Gerome I. Piasidad, isang professional gamer mula sa team Lotac. Naniniwala ako sa kasabihang hindi lamang negatibo ang maidudulot ng bagyo minsan ito’y nagiging dahilan ng ating pagkapanalo. Sa paniniwala kung ito, ipinanapakita na ang tao ay magtatagumpay rin sa huli sa ibat Ibang aspeto ng buhay. Ngunit sa panahon ngayon ang mga kabataan ay may Ibang perspektibo sa totoong kahulugan ng pagtagumpay. Nasosobra na nila ang dapat palipas oras lang, na binibigyan diin na nila ang pag lalaro na parang career na nila ito. Dahil dito naaapektuhan na ang kanilang Daan patungo sa Magandang pag aaral, matiwasay na kalusugan, at mahinahong pamilya.

Ano nga ba ang Dota 2? Kung tutuusin Ang Dota 2 ay nilalaro sa mga tugma sa pagitan ng dalawang koponan ng limang manlalaro, kasama ang bawat koponan na sumasakop at nagtatanggol sa kanilang sariling hiwalay na base sa mapa. Ang bawat isa sa sampung manlalaro ay nakapag-iisa ay kumikontrol sa isang malakas na karakter, na kilala bilang isang “hero", na ang lahat ay may mga natatanging kakayahan at magkakaibang estilo ng pag-play. Sa panahon ng isang tugma, kinokolekta ng mga manlalaro ang mga puntos ng karanasan at mga item para sa kanilang mga bayani upang matagumpay na labanan ang mga bayani ng magkakaibang koponan sa manlalaro kumpara sa pagbabaka ng manlalaro. Ang isang koponan ay nanalo sa pamamagitan ng pagiging una upang sirain ang isang malaking istraktura na matatagpuan sa batayan ng paghadlang ng koponan, na tinatawag na "Ancient".

Kung tatanungin mo ang mga kabataang lulong sa nakakaadik na larong ito kung anong magandang aral ang natututunan nila sa paglalaro nito, ang siguradong isasagot nila ay ang pag-iistrategy at teamwork. Ang pagpaplano ng mga taktika upang ma-ambush ang isa o napakaraming hero at ang pagtutulungan ng bawat isa upang maisagawa ito. Ngunit sapat ba itong pag-iistrategy at teamwork upang magamit at maisabuhay ng mga kabataang sinasabing pag-asa ng bayan?

Hindi maipagkakailang ang pag-lalaro ng DOTA ay nakakaadik sa halos karamihan ng mga kabataan sa panahon ngayon. Sa maliit na halagang bente pesos ay maari ka na kasing makapaglaro ng isang oras sa computer shop na madalas na dahilan ng pagkakaubos ng baon ng mga bata sa eskuwela. Sa sobrang pagkakawili ay di narin namamalayan ang oras na kinukunsumo ng paglalaro na nagiging sanhi ng pagsasantabi ng mga gawain at hindi pagtapos ng mga ito. 

Ang mga homework ay madalas na hindi nagagawa sa oras at madalas na hindi nakakapasok sa mga klase dahil mas pipiliing maglaro kasama ang mga kaibigan sa computer shop.Sa kabataan ngayon, hindi na ata sapat ang pagsasabi ng “mag-aral ng mabuti”. Madaling sabihin pero ang gawin ito ay nangangailangan ng ibayong pagpupursigi at tiyaga. Sa dami kasi ng sagabal sa pag-aaral ngayon tulad ng DOTA, Internet at T.V., napakahirap na ifocus ang mga sarili natin sa iisang bagay lang. Kapag sobra ang pag-aaral ay ma-iistress ka. Kapag sobra naman ang paglalaro mo ay maaaring mapabayaan mo naman ang iyong pag-aaral at siyang maging dahilan upang bumaba ang mga grades mo. Ang lahat ng sobra ay masama, pede siguro nating ipasok ang pag-iistrategy dito. Pag-iistrategy hindi kung paano makapatay ng hero sa laro kung hindi kung paano mababalanse ang oras natin sa pag-aaral at paglalaro.

Sa kabataan ngayon, hindi na ata sapat ang pagsasabi ng “mag-aral ng mabuti”. Madaling sabihin pero ang gawin ito ay nangangailangan ng ibayong pagpupursigi at tiyaga. Sa dami kasi ng sagabal sa pag-aaral ngayon tulad ng DOTA, Internet at T.V., napakahirap na ifocus ang mga sarili natin sa iisang bagay lang. Kapag sobra ang pag-aaral ay ma-iistress ka. Kapag sobra naman ang paglalaro mo ay maaaring mapabayaan mo naman ang iyong pag-aaral at siyang maging dahilan upang bumaba ang mga grades mo. Ang lahat ng sobra ay masama, pede siguro nating ipasok ang pag-iistrategy dito. Pag-iistrategy hindi kung paano makapatay ng hero sa laro kung hindi kung paano mababalanse ang oras natin sa pag-aaral at paglalaro.

May kakaibang lasa lang talaga siguro ang larong ito kaya pumapatok sa mga kabataang Pilipino. Kung tutuusin sa ibang bansa tulad ng Amerika ay hindi naman ito gaanong pansin ng mga tao doon. Mas kilala ang World of Warcraft doon. Paniguradong darating ang panahon at may papalit na bagong laro na mas kahuhumalingan naming mga kabataan. Walang masama sa pagkakalulon dito dahil kahit noong bago pa man ito sumikat ay nauna nang kinaadikan ang mga Brick Game at Game and Watch ng mga mas nakatatanda.

Sana lang ang pagkahumaling naming ito ay hindi makaapekto sa kalidad ng aming pagtatrabaho at panananaw sa buhay. Na hindi lahat ng pagkakataon sa buhay ay may rematch. Na ang pagkapanalo ay hindi nadadaan sa isang madugong trash talk at higit sa lahat hindi mo pwedeng laging sabihin na GG na sir kasi hindi lng sa laro ang may kahirapan kundi sa totoong buhay rin. 

Ang magagawa lng natin ay magsikap, dahil saan man tayo magpunta saan man tayo ilalagay, nandiyan lagi ang mga pasubok, hindi natin kaya itong talikularan lamang, dapat harapin natin ang mga hamong ito na balon ang lahat ng pagsisikap at pananampaltaya sa diyos at sigurdong makukuha natin ang inaasam nating totoong tagumpay.

Talumpati tungkol sa Edukasyon

Edukasyon: Susi ng Tagumpay
Rizza C. Butac

Ang wastong edukasyon ay pahalagahan, ito at susi sa iyong kinabukasan.

Magandang pagbati sa lahat ng nandito upang makinig sa aking talumpati. Ako nga po pala si Rizza C. Butac isang mag-aaral ng Valencia National High School. Ngayon ay tatalakayin natin ang tungkol sa edukasyon. Kung saan tayo unang natuto, ang kalamangan ng nakapag-aral, at ang kahalagahan nito.

Edukasyon ito at isa sa karapatan ng bawat indibidwal. Mula pa noong tayo'y bata pa lamang ay minulat na tayo ng ating mga magulang sa kahalagahan ng edukasyon o pag-aaral sa buhay ng isang tao. Mula sa pangaraw-araw nating pamumuhay at kaakibat na nito ang edukasyon. Habang tayo at lumalaki at nadaragdagan ang ating mga kaalaman at mga ideya.. Dito run tayo nagsisimulang makihalubilo sa aging kapwa, sa ibang tao sa lahat ng ito at may lugar kung saan una tayong natuto.

Ang ating mga tahanan ang siyang una nating naging paaralan. Mga magulang naman natin ang una mating mga guro. Sa ating mga tahanan tayo natututo ng mga simple at importanteng mga bagay na siya magagamit natin. Dito rin hinuhubog ng ating mga magulang ang ating kaalaman at ang ating mga kakayahan. Sila rin ang tumutulong upang mas mapayabong pa ito. Tinuturuan din tayo ng mga mabubuting asal. Natututo din tayong maging responsable sa ating mga tungkulin sapamamagitan ng mga gawaing bahay kahit na simple lamang nito ay natututo tayong tumupad ng tungkulin o gampanin at maging responsable. Sa lahat ng ating mga natutunan sa ating mga tahanan ito at nagiging daan upang tayo ay nagiging handa sa tunay na estado ng pag-aaral.

Paaralan ang siyang naging pangalawa nating tahanan, at ang atin namang mga guro ang ating pangalawang mga magulang kung saan kahit na hindi nila tayo tunay na mga anak ay tinuring parin nila tayong kanilang mga sariling anak. Sa paaralan tayo natututo ng mga bagong kaalaman. Dito rin mas hinahasa pa ang ating mga kakayahan at ang ating mga talento. Sa paaralan rin tayo natututong magpursigi, magsumikap, at maging matiyaga upang matupad ang ating mga pinapangarap na marating sa buhay.
Malaking kasiyahan para sa ating mga magulang ang tayo'y makapagtapos dahil ito lamang ang kanilang maipapamana sa atin na siyang hindi mananakaw sa atin.

Sa panahon ngayon talagang napakahalaga at kinakailanan ang edukasyon sa pag-unlad sa buhay. Ang edukasyon ang siyang magiging tulay upang tayo'y makakuha ng maganda at mataas na uri ng trabaho dahil halos ng mga nangangailangan ng manggagawa ay talagang may pinagaralan yung kinukuha, kahit na hanggang high school lang ang napag-aralan.

Sa panig naman ng mga hindi nakapag-aral ay madalas silang minamalii at tinatapakan. Madalas na sila yung may nakakapagod na mga trabaho tulad ng construction worker dahil gun lamang ang angkop sa kanila kaya ito talaga ang hinaharap ng mga tayong Hindi pinalad na makapag-aral ngunit meron din namang mga taong umunlad sa buhay kahit na Hindi nakapag-aral at naging matagumpay ang buhay dahil sa pagpupursigi at pagsisikap.
Sa lahat ng ito ay tandaan natin na isang napakamahalagang bagay ang edukasyon. Mag-aral ng mabuti upang sa huli ay hindi magsisisi.
Hanggang dito na lamang po at salamat sa pakikinig!

Talumpati tungkol sa Pang-aabuso ng Hayop

PANGAABUSO SA MGA HAYOP

Magandang araw mga binibini’t mga ginoo. Ako po pala si Phd. Kharylle Rosete, isang doctor para sa mga hayop. Nakapagtapos ako ng Veterinary medicine sa Central Mindanao University bilang Cum Laude. Isang karangalan sa akin na ibahagi ang aking talumpati tungkol sa pangaabuso sa mga hayop na maituturing na isang mahalagang isyu na dapat lutasin sa ating bansa. Layunin ng talumpating ito na maproteksiyunan, mapangalagaan at mapahalagahan ang ating mga hayop na siyang nagpapabalanse sa ating kapaligiran lalo na ang kanilang tirahan. Ang kahalagahan ng talumpating ito ay maibahagi sa lahat ang mga importanteng impormasyon tungkol sa mga hayop at ang mga suliranin na nararanasan nila at kung paano din sila maproteksiyunan at mapigilan ang unti-unting pagkaubos nila sa ating bansa.

Isang nakakapagod na trabaho ang panggagamot at pagaalaga sa mga hayop ngunit masaya dahil sa nakakatulong ito sa ating kapaligiran. Dahil sa mga isyung naglalabasan sa balita ngayon, nababahala na ang pamahalaan at pati na rin ang iba’t ibang institusyon na nangangalaga sa ating mga hayop dahil malaki ang epekto nito sa ating kapaligiran. Sa panahon na ito, marami na ang mga hayop na nabubura sa ating mundo at nakakasama ito sa ating paligid. Masasabing marami na ang species na nauubos ditto sa Pilipinas at kaunti na lang ang natitira sa kanila. Marami din ang sa mga hayop na ito ang pinapatay para magkapera na siyang nakakainsulto o maaaring nakakahiya para sa bansa.

Sa lahat ng ito, masasabi kong marami ang pinagdaanan ng bansang ito ay binibigyan na nila ng solusyon ang mga suliranin ng bansa patungkol sa mga ito at dahil dito ay nagtatag sila ng mga batas upang maprotekta, maalagaan at mabigyan ng kahalagahan an gating mga hayop. Napepreserba na ang mga natitirang mga hayop na muntik nang maextinct o maubos at sinisikap naming maparami ang mga ito para manumbalik ang kasaganahan ng mga ito. Ang ibang mga hayop ay naaalagaan sa mga pasilidad sa bansa na may kinalaman sa mga hayop kaya unti-unting naiiwasan ang mga hayop na masaktan o maubosman dahil sa mga may masasamang balak sa mga ito. 

Marami na rin ang mga mamamayanng naghahangad ng hustisya sa mga hayop na lubhang bumaba ang dami dahil sa mga kagagawan ng mga ibang tao at kung may mga lumabag sa batas ay mapaparusahan. Ang mahuhuling lumabag sa batas ay magmumulta at maaaring makulong sa mahabang panahon. Ang mga mamamayan din ay tumutulong na sa mga hayop sa bansa na dumami at maibalik ang kasaganahan ng mga ito dahil ang mga iilan sa mga ito ang sagisag ng Pilipinas at ipinagmamalaki natin sa boung mundo lalo na amg Philippine Eagle na makikita lang sa ating bansa.

Talumpati tungkol sa K-12

Magandang araw po sainyong lahat! Ako po si Kyle Marie Reyes isang mag-aaral sa Valencia National High School. Nandirito po ako ngayon upang ilahad ang aking opinyon at kaalaman tungkol sa pagbabago ng sistema ng edukasyon sa Pilipinas na ang K to 12. Ang programang ito ay ipinatupad ng pamahalaan upang tulungan ang mga kabataan at patunayan na ang sistema ng edukasyon sa Pilipinas ay hindi nahuhuli at napapantayan na natin ang ibang bansa.

Ang DepEd ay nagpapatupad at namamahala ng edukasyong K to 12 simula nang pormal ito itinalaga noong 2013. Ang sistema nito ay " K-6-4-2" nahahati ito sa kindergarten, 6 na taon sa elementarya, 4 na taon sa Junior Highschool, at 2 taon essa Senior Highschool o tinatawag na Grades 11 at 12. Ang K to 12 ay naglalayong ihanda ang mga bata sa "mundo ng pagtratrabaho". Ibig sabihin, hindi mo na kailangang mag-aral pa sa kolehiyo para makapagtrabaho. Ang senior higschool na naghahanda sa mga kabataan para rito. Ito ang specialized upper secondary education, na base sa kakayahan at interes ng isang mag-aaral.

Maaari na silang mag-apply ng TESDA Certificates of Competency (COC's) at National Certificates (NC's) para makapagtrabaho ng ayon sa kakayahan nila. May technical, vocational at entrepreneurship courses. Kung nais pa nilang magpakadalubhasa, maaari nilang ipagpatuloy ang pag-aaral sa kolehiyo. Sa tulong ng Commission of Higher Education (CHED). Magiging sapat ang kaalaman at kakayahan ng isang mag-aaral na makatapos ng senior highschool, para makapagtrabaho na ng bokasyonal o magnenegosyo, o magpatuloy ng pag-aaral sa kolehiyo

May mga maaaring piliin rin para sa specialization o "specific tracks". Una, ang Academic track (para sa kolehiyo) angmga ito ay Accountancy, Business and Management (ABM), Humanities and Social Sciences (HUMSS), Science, Technology, Engineering, and Mathematics (STEM) at General Academic Strand (GAS). Ikalawa ay ang Technical- Vocational Livelihood para sa technical at vocational learning. Kasama nito ang Home Economics, Industrial Arts, Agricultural at Fishery Arts, Information and Communications Technology. Ikatlo ang Art and Design. At ang huli sports.

Ang mga magagandang epekto ng K to12 ay mas nagiging handa ang kabataan sa mundo ng trabaho. Nakatutulong rin ito upang malinang ang kakayahan ng mga mag-aaral sa ating bansa. Isa rin nito ay ang pag-unlad ng ating bansa at makasabay sa estado ng ibang bansa. Kung may mga sumang ayon sa programang ito, may hindi sumang ayon rin dahil madadagdagan lamang ang matrikulang babayaran.

Halos 6 na taon na ang nakalipas mula ng sinimulang ipatupad ang bagong sistemang ito sa mga pampubliko at pribadong paaralan sa buong Pilipinas. Ayon sa mga guro at mga mag-aaral na rin na nagsimula na ng K to 12 program sa kanilang mga paaralan, ay dahil sa pagkakaroon ng mga asignatura at araling praktikal ay nagagamit ng mga mag-aaral sa araw-araw na pamumuhay. Dahil rin dito mas nagiging competitive na ang mga mag-aaral na Pilipino para sa mga trabahong pang ibang bansa.

Talumpati tungkol sa Kabataan

Makakaasa pa ba ang bayan sa mga kabataan?

Maligayang pagbati sa inyo, aking mga masisigasig at aktibong taga-subaybay. Bago po ang lahat ay hayaan niyo po muna akong maipakilala ang aking sarili. Kababayan ako po si Angelu Smith Ignacio, kasalukuyan pong nagtratrabaho bilang isang propesor sa kilalang paaralan ng Central Mindanao University. Ako po’y narito sa harapan ninyo, dala dala ang kaba at saya dito sa puso ko sabik na sabik na po akong maibahagi sa inyo ang aking saloobin, at maging ang aking mga hinain patungkol sa tanong na: Makakaasa pa ba ang bayan sa mga kabataan? Ngunit bago po ako magsimula ay nais ko pong malaman ninyo na ako po’y hindi nandito upang sumira ng tao at ng kahit sino at anong pangalan. 

Ang talumpati ko pong ito ay hindi ko ginawa upang sumira, bagkus ginawa ko po ito upang magbigay inspirasyon at pag-asa partikular sa kabataan at sa ating bayan. Kaya huwag na po natin itong patagalin pa, ako’y sabik na sabik na. Di na po ako mag-aalinlangan masigabong palakpakan naman diyan.

Sa paglipas ng panahon hangang sa kasalukuyan ay buhay na buhay parin at hindi maiaalis sa ating mga isipan bilang mga Pilipino ang tanyag na kasabihan na nagsasabing “ Ang Kabataan ang Pag-asa ng bayan” na siya namang nagmula sa bibig ng ating pambansang bayani, walang iba kundi si Dr. Jose Rizal. Subalit sa panahon ngayon ay hindi na yata tama ang aking naririnig, ang aking nakikita at maging ang aking nararamdaman pagdating sa mga kabataan, dito sa bansang ating pinagmulan. Marahil baka tama nga ang sinasabi ng iba, na nag iba na ang panahon at ang kabataan ngayon. 

Karamihan sa mga kabataan ngayon ay kung saan saan nalang natin matatagpuan, mga batang walang paroroonan, mga batang pinagpala nanga hindi parin nagtiyatiyaga, at ang mas masaklap pa dito ay ang mga batang nasasangkot na maging sa krimen at droga. Kung saka sakaling buhay pa sa ngayon ang ating yumaong bayani na si Dr. Jose Rizal, babawiin kaya niya ang kaniyang sinabi tungkol sa kabataan? Ang sinabi niyang ang kabataan daw ang pag-asa ng bayan, sapagkat sa nangyayari sa kabataan ngayon, mukhang malabo yata ang tinatawag nating pag-asa.

Kung ating titingnan ang kasaysayan ng ating bansa ay ating makikita ang malaking pagbabagong nangyari mula sa mga kabataan noon na kung atin itong babalikan ay natatandaan ko pa na noon daw ay dapat kumpleto na sa bahay ang bawat kasapi ng pamilya bago paman lumubog ang araw. Ang pananamit at ang kilos ng kababaihan ay kagalang-galang sa mga mata na sila namang kinilala bilang mga Maria Clara. Kung gusto naman ng isang binata ang isang dalaga ay hindi niya agad nakukuha ang matamis na oo ng dalaga. Kailangan pang sumailalim ng binata sa isang hamon upang mapatunayan ang katapatan sa minamahal. Maging sa ilang programang ating napapanuod sa telebisyon. Kailangan munang mamanhikan ng lalaki upang masigurong magiging maalwan ang buhay ng kanilang anak sapiling ng lalaki. Ganyan ang kaugalian ng nakaraang mga kabataan, pawang mga masunurin, magalang, walang bisyo, maka-Diyos at matiyaga sa pag-aaral.

Nasaan na ng ba ang mga nasabing katangian ng mga pilipinong nabanggit sa itaas? Ang mga pilipinong matiyatiyaga? Meron pa kaya? Ang kultura ba natin bilang mga Pilipino ay tuluyan na nga bang nabura sa ating pamumuhay? Sabi pa nga ng iba kung ang kultura nga raw ay hindi magawa ng kabataan na maipreserba maaari pa ba raw nating iasa sa kanila ang ating natatanging pag-asa? Kung noon ay takot na silang umuwi ng bahay sa pagsapit ng alas sais ng hapon ay wala yan sa panahon ngayon, sapagkat karamihan sa mga kabataan ay ginagawang libangan ang oras ng pagpapahinga, imbis na nasa kama, nakapit ang mga mata ay andun sa lansangan gumagawa ng kalokohan. 

Isa pa dito ay kung noon ay pahabaan ng damit ang mga kababaihan ngayon ay paiklihan na, na tila bang kinapos sa tela. May mga kabataan namang pinagpala na nga wala namang ibang ginawa kundi ang magpabaya. Tutok na tutok sa computer games kahit sariling kabutihan ay napapabayaan maging ang pag-aaral ay hindi na masyadong natutukan. May mga kabataan namang ginagawang dahilan ang kahirapan upang gumawa ng masama may masubo lang sa kanilang mga bunganga. Na kahit konsensya yata nila’y nasubo narin nila. May iba namang mga kabataan ngayon na nalulong na sa droga. Maging ang pagtutulak nito ay pinasok na nila. Hindi na nag-aaral, ang nasa isip lang ay ang maglibang at ang magpakahibang. Ang mga ambisyon at mithiin nila’y kay bilis nilang nakalimutan dahil sa impluwensiyang dala ng kakaibang mundong kinabibilangan.

Pero bakit nga ba sinasabing ang kabataan ang pag-asa ng bayan kung sa ating nakikita ngayon ay parang wala sa kanila ang katinuan? Unang una hindi lahat ng kabataan ay iresponsable bigyan naman natin ng pansin ang mga kabataang mas piniling magbanat ng buto kaysa sa maglaro at mag-aral. Mga kabataan na isinasakripisyo ang sarili nilang kaligayahan para lamang sa kanilang pamilya. Ang mga kabataang naulila na pero patuloy pa ring nagsisikap at nagsisilbing padre de pamilya ng kanyang mga kapatid. Lahat sila ay isa nang magandang rason upang sabihin na ang kabataan ay may pag-asa pang maging pag-asa ng bayan. Kung marami ang nagsasabi na ang kabataan ay pasakit lang ang dala sa bayan dahil lang sa mga pagkakamaling nababalitaan sa telebisyon, sa tsismis at sa social media ay bilang kabataan ay huwag sana tayong magpa apekto. Dahil kung tutuusin tayong mga kabataan parin sa bandang huli ang itinakdang sumalubong sa hamon ng bukas. Sino-sino pa ba naman ang magtutulungan kundi tayo – tayo lang naman kaya walang susuko basta’t may nakikita pa tayong liwanag mula sa araw at may nalalanghap pa tayong hangin sariwa man o hindi sariwa ay patuloy ang laban para sa bayan.

Bakit, hahayaan na lang ba natin na habang buhay nalang tayong nasa ibaba? Hahayaan na lang ba natin na tawagin tayong mga kawawa? Hindi ba’t kaya naman nating lumaban at makipagsapalaran? Walang ibang gagawa niyan kundi tayong mga kabataan. Kung kaya’t huwag na natin itong patagalin pa, tayo’y kumilos na at magkaisa hindi it magagawa ng sinumang nag-iisa, patunayan natin sa kanila na dala dala parin natin ang pag-asa. 

Kaya kung may magagawa ka bilang isang bata o binata ay simulan mo na’t huwag kang matakot na harapin ang hamon sa buhay dahil ang kabutihan at kaunlaran ng bayan ay hindi magiging posible kung mismo tayo at ang mga kabataan ay hindi marunong gumawa ng paraan. Sana sa ating henerasyon ngayon ay ating mapatunayan na ang kabataang minsan nilang kinilalang mga mangmang at tamad ay ang magbabandera at magdadala ng kaginhawaan sa bansang papabagsak na sana. Huwag sana tayong mawalan ng pag-asa, ang kabataan ay nandito na taas noong lalaban para sa bayan. Kababayan dito na po nagtatapos ang aking talumpati sanay hindi niyo makalimutan ang baon niyong mga salita mula sa aking talumpati, hangang sa muli, maraming salamat po.

Talumpati tungkol sa Kalikasan

KALIKASAN: Pangalagaan, Protektahan at Pagyamanin

Magandang araw sa lahat, ako si Micky S. Demecillo. Nais kong maibatid sa lahat na mahalagang pagtuonan natin ng pansin ang mga bagay na nakapagbigay ng malaking tulong sa atin lalo na sa ating mga pangangailangan. Ito ang ating kalikasan. Dapat natin pangalagaan, protektahan at pagyamanin ang mga yamang gubat, yamang tubig at lupa.

Alam ko na lagi na nating naririnig sa mga programa sa television ang tungkol sa mga problema sa kalikasan. Kung paano nagsimula, nanatili at nasira ang mga likas na yaman. Mayroon ding mga programa na naghahatid ng magagandang pamaraan upang masolusyunan ang isyu. Pinapakita nito kung gaano kahalaga ang ating kalikasan. Lalo na sa mga susunod pang henerasyon.

Ayon nga kay St Bernard “You will find something more in woods than in books. Trees and stones will teach you that which you can never learn from masters”. Alam natin na di tayo makakakain o makakabihis ng magagandang kasuotan kung wala ang likas na yaman. Hindi tayo magtatagal sa mundong ito kung hindi dahil sa ating kalikasan. Ang kalikasan ay may malaking papel na ginagampanan sa atin ganoon din tayo sa kalikasan. Sa madaling salita, di tayo mabubuhay kung walang sumusuporta sa ating mga pangangailangan at kagustuhan.
Ginawa ng may kapal ang mga magagandang puno, halaman, bulaklak at marami pang iba. Ginawa niya ito napakamaganda para sa atin upang ito’y ating mapakinabangan. Napakamalaking tulong ang naibigay nito sa atin. Ang mga hilaw na materyales o sangkap na galing o nanggagaling sa mga yamang likas ay pinoproseso ng mga paktorya ng iba’t-ibang kompanya. Ginagawang produkto at ibinebenta sa merkado.

Napakamalaki talaga ang naitulong ng kalikasan sa atin. Kung saan ito ay tumutugon sa halos lahat ng ating mga pangunahing pangangailangan. Ngunit nang ito’y nagpatuloy, naging hindi maganda ang resulta. Nasira ang ating kalikasan unti-unti. Dahil sa abusong paggamit nito.

Kapag may puputol ng punong-kahoy, hindi ito pinapalitan na nagreresulta sa Deforestation. Tinatapunan ng mga basura ang katubigan na nagresulta ng Water Pollution. Madami pang mga problema ang naidulot ng tao sa ating kapaligiran. Balewala pa rin kung isa-isahin ang mga problema dahil wala ring magbabago sa mga masasamang gawain ng tao. Ano nalang kaya ang mangyayari sa susunod pang henerasyon kung wala nang mga puno na maaari nilang pagsisilungan, mga simoy ng hangin?

Talumpati tungkol sa Teenage Pregnancy

Teenage Pregnancy (Julia Jane Laganhon)
Magandang Araw sa lahat ng manonood at tagapagkinig. Bago ko sisimulan ang aking talumpati, hayaan niyong ako'y magpakilala. Ako si Julia Jane Laganhon, kalihim ng National Statistics Office. Ang layunin ng aking talumpati ay mamulat ang mga kabataan at ang mga magulang. Ikalawa ay mapalawak ang pag-iisip ng bawat isa. Ang aking topikong tatalakayin ay tungkol sa Teenage Pregnancy.

''Ang Hindi marunong maghintay ay maagang magiging nanay''. Isa ito sa mga katagang madalas natin marinig. Ito'y naririnig sa mga nakakatanda, sa mga magulang at sa may sariling karanasan. Paano ba natin maiiwasan ang mga babaeng maagang nabuntis? Paano ba ito mapipigilan?

Sa kasalukuyan, parami na ng parami ang mga isyu tungkol sa Teenage Pregnancy. Lumalaganap na ito sa ibat ibang bansa. Maraming mga posibleng rason o kadahilanan ng paglaganap nito sa mundo. Isa na rito ang kahirapan o kawalan ng panustos. Kaya marami ang nagpapasyang ibenta ang sarili. Madalas natin silang nakikita sa Bar na sumasayaw na halos wala ng saplot at nagpapagamit gamit ang pera.
Maliban dito, ang temptasyon ay isa ring pinakamahirap na labanan na dahilan. Hindi mapigil-pigil ang mga mapupusok na damdamin lalo na sa magkarelasyon. Madalas inakala ng karmihan na sila na ang magkakatuluyan. Kaya't dahil dito iniisip nilang ibigay ang sarili. Ngunit hindi nila alam na maraming mapagsamantalang lalaki at ito lang ang habol sa kanila.

Isa rin sa dahilan ay ang kinakasamang barkada. Sila ang nagdudulot minsan ng ating kapahamakan. Marahil sila pa ang mag-uudyok at magtuturo sayo na gawin ang hindi nararapat. Halimbawa dito ay ang pag-iinom ng alak, paglalakwatsa at iba pa. Na kung saan datiy di mo ito nagawa.

Problema rin ang kawalan ng disiplina ng mga magulang, adik, walang respeto sa sarili. Ang iba din ay kung ano ang meron sa Lahi, gagaya na lamang, dahil sa kung ano ang pinagmulan ang siya rin ang maaaring bunga. Ang kawalan ng gabay ng magulang ay may malaking epekto as pagkatao ng mga kabataan. Dahil sila ang humuhubog sa pag-uugali, paniniwala at pagkatao nila. Sila rin ang responsable sa pagtuwid ng mga kamailan ng kanilang mga anak.

Sa kabila ng mga sanhinh ito, mayroon din itong epekto o bunga. Paghihirap ang pinakasentrong epekto nito. Mararanasan nila ang hirap ng pagdadala ng bata sa sinapupunan. Mas lalala ang paghihirap na ito kung walang pinag-aralan, dahil mahirap humanap ng trabaho. Posible ring epekto nito ang pagiging single mom, dahil sa hindi sila napanagutan. Ang iba ay nagiging losyang at pumapangit dahil nahahati at kailangang unahin ang kapakanan ng anak.

Tayo'y magising sa katotohanan. Mahirap ang maging batang ina. Dagsa na ang mga nakaabay na responsibilidad. Wala itong naidudulot na kabutihan para sa atin. Sapagkat ito'y nakakasira sa ating magandang kinabukasan. Ikaw may pangarap ka ba ?

Talumpati tungkol sa Droga

"Ang Masamang Dulot ng Droga"

Magandang hapon sa inyong lahat ako nga pala si Ianne A. Bolivia na mag tatalumpati tungkol sa kung ano ang masamang dulot ng droga sa ating kalusugan at sa ating lipunan. Ang aking talumpati ay tungkol sa droga, na kailangan nating iwasan upang maging maganda ang ating kinabukasan. Ipapa-alam ko sa inyo kung ano nga ba ang epekto ng droga sa atin. Kung bakit halos lahat ng kabataan ngayon ay nalulong na dito. At paano natin masosolusyunan ito upang mawala na ng tuluyan at wala ng buhay na masisira.

Sa ating lipunan ngayon marami ng mga kabataan na gumagamit ng droga. At dahil narin siguro ito sa kanilang kuryusidad kaya gumagamit sila nito. Pero may iba na matagal ng gumagamit dahil narin sa mayroon silang problema o gusto lang nilang tikman ito. Sa aking natuklasan at nakikita sa mga telebisyon ang pangunahing problema ng mga kabataan ay kanilang pamilya. Ang iba ay gamagamit ng droga upang makalimutan nila ang kanilang problema at maging masaya sila.

Alam nating lahat na nakakasama sa kalusugan ang paggamit ng droga. Ang iba ay gamagamit nito marahil hindi nila alam kung ano ang masamang epekto nito. At kailangan nating imulat sa katotohanan ang ating isipan na hindi tama ang paggamit ng droga. Na ang droga ay nakakasira sa munti nilang isipan at nagdudulot ng masamang epekto sa kanilang pangangatawan .Kaya kailangan nating itatak sa ating isipan na hindi ito nakakabuti at nakakasira ito sa ating kabataan.
Sa panahon natin ngayon masa marami ang bilang ng mga kabataan na gumagamit ng droga.At alam natin na ito ay nakakaapekto sa ating pag --iisip at sa ating kalusugan.Kung papalawakin natin ang mga kaalaman tungkol sa droga ito ay may positibo at negatibong epekto.Minsan ang droga ay ginagawang gamot sa mga sakit ng mga tao.Pero mas nangingibabaw parin ang masamang epekto nito sa ating katawan.

May mga kabataan ngayon na 13 pataas ay marunong ng gumamit ng ipinagbabawal na gamot.Nakakalimutan na nilang pumunta sa paaralan kaya dumadami na ang mga kabataan na hindi nakapagtapos nga pag-aaral.Pero ang iba dito ay naimpluwensyahan ng kanilang mga kaibigan.At ang iba naman ay nakikita nila sa mga matatanda kaya ginagaya nila ito.Hindi natin maiiwasan ang pakikipagkaibigan sa iba at hindi natin alam na may masamang epekto sila sa atin.

Kaya minsan kailangan nating piliin qng mga kakaibiganin natin.Hindi narin nakakapagisip ang iba dahil ang gusto lang nila ay makalimutan ang kanilang nga problema.Ang iba ay hindi lang idinadaan ang pagkadepres sa paggamit ng droga.Minsan sila ay nagpapakamatay dahil hindi na nila kaya ang problema.Hindi nila kayang sabihin sa iba ang kanilang problema kaya idinadaan nlang nila sa paggamit ng droga.

Ang dulot ng droga sa ating katawan ay ang pagkawala sa iyong sarili.Pagkaranas ng pagkahilo, at masisira ang iyong baga, puso, at utak.Hindi na ito iniintindi ng mga gumagamit nito.Ang gusto lamang nila ay ang mapasaya ang kanilang mga sarili.At para makalimutan ang kanilang mga problema at para narin maranasan nila kung ano ang lasa nito.

Itatak natin sa ating isipan na ang droga ay makakasira sa ating kinbukasan.Kailangan nating iwasan ito upang makamit natin ang pangarap nating sa buhay.Iwasan ito upang hindi maapektuhan ang ating kalusugan.Na may mga taong nagmamahal sa atin at hindi tayo iiwan sa anumng problema.Kailangan nating ipaalam sa kanila na tayong mga kabataan ay magandang impluwensya sa susunod na mga henarasyon.

Talumpati tungkol sa Kalusugan

Hakbang para sa Masaganang Kalusugan
(Ni: Joshua Escalderon)
Magandang araw sa inyung lahat ako po si Doctor Joshua Escalderon, isang tanyag na Health Nutritionist. Nagyon, ipapakita ko sa inyu ang kahalagahan ng ating kalusugan. Layunin kong ibahagi sa inyu ang pamamaraan saan maipapalago natin katawan para maisagawa ang nais ng walang hadlang. Mahalagang ibahagiko sa inyu ang hakbang na nalalaman ko para magabayan kayu para alusog kayu. Ngayon simulana nating tuklasin ang mga hakbang upang maalagaan ang yamang kalusugan.

Upang ang pagbabago ay mapansin, pantilihin natin sa ating isip na dapat sundin ang mga hakbang at huwag sumuko kaagad dahil hindi lahat ay nakakamit sa madaling panahon. Maging matiyaga at maging istrikto sa sarili, magsikap para ang kalusugay magagamit ng walang deperensya sa hinaharap dahil ang katawan natin ang nagdidikta kung ano ang ibabahagi sa isip kaya alagaan ito para tama ang samahan ng katawan, puso at isip. Lahat ng bagay ay pinaghihirapan dahil kung gusto ay may paraan at kung ayaw maraming dahilan. Huwag mag bigay ng di makatarungang rason kung bakit di masusunod ang hakbang dahil kalusugan at hinaharap mo ang nakataya. Huwag na tayung magpa tumpik-tumpik pa tayu ay mag simula na.
Unang hakbang, ang pagsusuri ng mga kinakain para malaman kung ang kinakain sa araw-araw at nakakabigay ng sustanya o nagpapasama sa katawan. Palaging tignan ang nutritional facts para maka siguro na sapat ang nutrisyon ang natatanggap sa kinakain. Pangalawang hakbang, siguraduhin na ang pagkain ay di marami ang asukal at asin para maiwasan ang pagkumplika sa katawang at palaging tandaan na ang maaaring lumala ang sakit kung patuloy na susubrahan ang kinakain. Pangatlong hakbang, bantayan ang timbang kung sumusobra naba o kulang dahil kapang subrang taba maaaring magkaroon ng diabetes at kapag sobang payat maaaring maging malnourish.

Bilang pandagdag, ang pang apat na hakbang ay kumain ng gulay at prutas dahil ang mga pagkaing ito ay ang nagbibigay ng mga bitamina para nag kataway nakakatanggap ng wastong lakas. Ang pinakahuling hakbang ay ang pa-ehersisyo dahil ito ang nag sasanay sa katawan na maging aktibo para hindi madaling mapagod at maging fit. Laging paka isipin na patnubay ko lamang ang mga nabanggit dahil ang mga impormasyon na iyon ay palaging tinatanong sa akin ng mga tao dahil napagkakatiwalaan ako bagkos ito ay propisyon ko.

Ang mga nabanggit na mga hakbang ay aking ibinahagi dahil binasi ko ito sa nasasagap kong impormasyon mula sa survey. Marami sa apektado sa komplikasyon ay walang pinipili dahil ang bata ay di nakaka isip at nakaka kilos ng maayos dahil kulang sa ehersisyo at subrang pag kain ng maasukal at maasin na pagkain. Sa halip na gulay at prutas tsitsirya at kendi ang kinakain kayat nangangayat at tumataba ng hindi nararapat sa idad. Dapat pagagabayan ng magulang ang mga anak sa kuna ano ang kanakain para di magkasakit ang mga bata. Ipasunod ang mga hakbang at tiyak na magiging aktibo ang bata.
Sa kabilang dako, ang mga matatanda, mahigit sa sengkwenta porsyento ng matandang populasyon ang may sakit at diabetes dahil sa di tamang kuntrol sa pagkain at ang iba naman ay walang makain. Palagi po nating isaisip na dapat mas maingat po tayo sa kinakain natin dahil limitado na ang nakakayang i proseso ng katawan kapang may idad na kayat panatilihing kumain ng gulay at prutas at kapag may maintenance na inireseta ng doctor inumin po natin para mapahaba pa po natin an gating mga buhay.

Mga kababayan, laging paga tandaan na tayo ang may hawak sa ating kalusugan at tayo ang nakaka alam kung tama o mali ang ginagawa natin. Lagging isaalang-alang ang maaaring resulta sa bawat desisyon natin at isapuso na limitadohan ang sarili para ang kalusugan at isip ay mapabuti. Mahirap man o mayaman siguraduhin natin na naaalagaan natin ang katawan dahil tayo ang nakakagamay sa ating katawan kung may nararamdamang sakit. Mag pa tsek-ap sa doktor para ma bantayan ang nutrisyon, lumapit laman sa mga hospital at mga health center. Isang prebelehiyo na maibahagi ko sa inyo ang aking nalalaman dahil ikinagagalak kong makatulong sa aking kapwa dahil ang aking tanging hangad ay kabutihang panlahat. Kung may nais po kayung itanong sa akin bisitahin ninyo lang po ako s aking klinik sa tapat ng eskwelahan. 

Maraming salamat po sa kooperasyon at pakikinig ninyu sa akin at sa uuliting pakikibahagi. Isa pang pinaka importanteng hakbang ay ang pag tawag at pag samba sa panginoon at magpasalamat para sa buhay na kanyang ibinigay. Muli po ako si Doktor Joshua Escalderon isang Health Nutritionist na nag iiwan ng katagang, masustansyang pagkain ang ihain para sa mga sakit ay di ma pain muli, maraming salamat. Sumainyu ang Diyos.